mei 2017 – Vreiland

Kamille en (klap)rozen

Vorig seizoen heb ik als bodembedekker een aantal kruipende kamille-plantjes aangeschaft. Ik kan ze makkelijk vermeerderen en de grond bij de rozen heeft nu een permanente bodembedekking. De kamille-soort zou laag blijven en niet bloeien, maar mijn ervaring is dus dat de kamille die groeit bij de rand van het zandpad wel omhoog groeit en ook gaat bloeien.
Ik denk zelf dat de grond daar zo arm en droog is dat de plant zo snel mogelijk overgaat tot verspreiding van zaden. De grond rondom de rozen is rijker en houdt meer vocht vast door meer organisch materiaal (bladeren, compost, houtsnippers en afgesneden onkruid dat weer op de bodem terecht komt) en daardoor denk ik dat de kruipende kamille ook laag blijft. Maar, het kan natuurlijk ook dat de bloeiende kamille een andere soort is die is komen aanwaaien net naast de soort die ik heb geplant.

rhapsody_rozen_mei — rozenstruik ‘Rhapsody in blue’

Paprika’s, pepers en een kikker

Nu de Ijsheiligen voorbij zijn, kunnen de pepers, paprika’s en andere warmteminnende planten naar buiten. Omdat ik vaak konijnen op de tuin zie, heb ik deze planten toch maar even onder een oude kooi gezet. Als ik kom aanlopen op de tuin kijken ze me een beetje aan, en knagen dan gewoon door. Pas als ik op een meter afstand ben lijken ze een soort van weg te willen lopen. Maar dat gaat dan ook treiterend traag. Geen natuurlijke vijanden meer. Ik zou t liefst een roedel wolven loslaten om ze eens een beetje een uitdaging te geven. Of een vos. Of even aanbieden om een leeuw uit de dierentuin uit te laten op het tuinencomplex; komt die er ook eens uit. Of mezelf verstoppen achter de compostbak met een katapult en veel steentjes…

Ik was de zwarte bloemetjes uit de aardbeiplanten aan het halen, toen er ineens een kikker uit de schaduw kwam springen. Het is een bruine kikker, een welkome gast, want die eet naast wormen en duizendpoten ook slakken.

Amandel en houtsnippers

amandel 11 mei 2017 — Amandel -prunus dulcis- ‘*robijn’*

Vorig jaar heb ik aan het eind van de herfst een amandelboompje geplant. Het eerste jaar was er mooie bloesem, maar geen amandelen. Dit jaar dus een amandel! Het is nu een klein boompje, en ik hoop dat het op deze tuin kan blijven staan; het is nu ongeveer 1.20m hoog. Ernaast heb ik een kweepeer geplant, en daar zit nu een bloemetje in, dus misschien ook nog een kweepeer aan het eind van het seizoen.

Al een tijdje volg ik op youtube mensen die tuinieren met mulch van houtsnippers, zoals de ‘back to eden‘ methode, en ook wel het mulchen zoals in de permacultuur wordt toegepast. Vorige week de knoop doorgehakt, en bij ‘Van Doorn – Soest’ houtsnippers gehaald, en die over een aantal delen van de tuin verdeeld. Rond de knoflook ligt nu een laag van 10 cm en ook over het deel waar aardappels geplant zijn, en een deel rond de compostbakken. Bij de compostbakken is het vooral tegen onkruid, en rond de knoflook is het om de grond minder snel te laten uitdrogen en ook tegen onkruid/pionierplanten.

Gisteren heb ik voor de rij knoflook een rijtje venkel geplant. Ik kon merken als ik de houtsnippers aan de kant deed dat de grond al minder uitgedroogd was. Of het een slakkenparadijs is, weet ik niet, ik ga het dit jaar gewoon eens uitproberen. Voorlopig vind ik het er vooral heel mooi uitzien.

houtsnippers knoflook — houtsnippers rond de knoflook

Aardbeien

Alle aardbeiplanten (‘Gariguette’) zijn bloemetjes aan het maken, en aan een paar kan je zien dat het heel koud is geweest. Dan zie je dat het hart zwart is geworden. Niet leuk, want er komt dan geen aardbei aan, maar toen ik de tuin op kwam lopen dacht ik wel als eerste: wat een mooi contrast 🙂 Gelukkig zijn er ook al veel bloemen met een gezond hart, die zijn heel lichtgroen of geel.

Ik had een deel van de mierikswortel geoogst, en was die thuis met de keukenmachine aan het raspen. Toen ik de deksel van de keukenmachine opendeed, om even dichtbij te kijken, was de geur zo sterk dat ik een paar stappen achteruit moest doen. Als je wel eens wasabi hebt geproefd, weet je een beetje wat ik bedoel; een soort hitte die even heel sterk is, en dan meteen weer weg. Heel anders dan bij pepers, die hitte blijft nog lang merkbaar.